Jan Van den Bergh beoogt bij Heist de doorbraak die hij bij Westerlo door blessure misliep
Na de doortocht van de onberekenbare Miguel Dachelet zag men bij Heist de noodzaak in van stabiliteit in het hart van de verdediging. Met Cor Gillis en Jan Van den Bergh hoopt men daaraan tegemoet te komen. Deze laatste heeft er alvast zin in.
Vergelijken heeft dikwijls geen zin, maar wie de jongste oefenwedstrijd tegen Lierse tegen het licht van de uitgave 2013 houdt kan niet anders dan concluderen dat Heist sterker voor de dag komt dan twaalf maanden geleden. Vooral dan defensief. Bij afwezigheid van de zieke Roel Grant liet met Cor Gillis (Dender) en Jan Van den Bergh (Westerlo) in de tweede helft een nieuw centraal duo een goede indruk. Laatstgenoemde hield aan zijn eerste speelminuten bij zijn nieuwe club alleszins een goed gevoel over.
‘De wisselwerking met Cor Gillis verliep zeer goed’, stelde hij vast. ‘We gaven nauwelijks kansen weg.’
Gescheurde meniscus
In tegenstelling tot de zes jaar oudere Cor Gillis (25), die uit de jeugd van Anderlecht stamt en een parcours aflegde langs Tubeke, Dender en het Nederlandse MVV, heeft Jan Van den Bergh maar weinig ervaring. Maar zijn ambitie om het bij Heist te maken compenseert dat gebrek.
‘Ik doorliep de jeugdreeksen bij Lierse en Westerlo’, aldus de 19-jarige voetballer uit Baal. ‘In 't Kuipje groeide ik door tot de A-kern. Ik zat begin vorig seizoen drie keren op de bank, tot het noodlot toesloeg. Ik stond met een gescheurde meniscus acht maanden aan de kant.’
Jan Van den Bergh kreeg de tijd niet om zich te bewijzen en zag na de titel geen onmiddellijke toekomst meer bij Westerlo. ‘Ik onderhandelde met mijn vader met verschillende clubs. Onder meer Hoogstraten was erg geïnteresseerd, maar de afstand leek me wat ver in combinatie met mijn studies sport- en cultuurmanagement in Leuven. Dan vond ik Heist een betere keuze. En daar ben ik heel blij mee. Ik maakte de overstap samen met Jaime Ruiz, met wie ik bij Westerlo op training veel duels uitvocht en later tijdens het revalideren een goede band kweekte. Ik tref hier ook mijn dorpsgenoot Bart Van den Broeck. Ik speelde met hem in de jeugd. We rijden nu samen van en naar de club.’
Terwijl vader Frank Van den Bergh op de renbaan in zijn sulky successen najaagt, hoopt Jan, die zelf niet zoveel van koerspaarden moet hebben, bij Heist de doorbraak te forceren die hij bij Westerlo misliep.
‘Als voetballer krijg je nooit garanties. Toch mik ik op een basisplaats. Ik ben daar na een pechjaar helemaal klaar voor.’
Bron: http://www.sportwereld.be