De ex-spelers Topic
Re: De ex-spelers Topic
Youssef Challouk naar Kortrijk.
Re: De ex-spelers Topic
Ex KSK doelman Tom Vandenbossche speelde vrijdagavond met Sparta Petegem kampioen, en laat zo favorieten als Lokeren-Temse en Zwevezele achter zich. De club speelt volgend jaar echter wel in dezelfde reeks. Zij gaan niet mee in de ridicule eisen die aan kleinere amateurclubs gesteld worden om in 1e Nationale te kunnen voetballen.
Re: De ex-spelers Topic
Roel Tambeur gaat aan de slag bij OHL. (kinesist)
Re: De ex-spelers Topic
Luca Napoleone verlaat Patro Eisden voor het Luxemburgse Wiltz 71. De zoveelste club na Heist. Heeft sinds zijn passage bij ons geen salaad meer uiteen gestamd.
Re: De ex-spelers Topic
Curtis Kabeya gaat het nog eens proberen. Nu bij Solières in D2.
Re: De ex-spelers Topic
Roel Tambeur --> KFC Herent (als speler)
Re: De ex-spelers Topic
Challouk naar RWDM.
Re: De ex-spelers Topic
Stephane Demets moet Olympia Wijgmaal in derde amateur houden.
Re: De ex-spelers Topic
KFC De Kempen heeft met Yannick Verbist een nieuwe doelman vastgelegd. De 24-jarige Verbist komt over van City Pirates.
Re: De ex-spelers Topic
Bryan Van den Bogaert is het nieuwe jaar begonnen met een nieuw voetbalavontuur. De ex-speler van onder meer Westerlo, Antwerp, Cappellen en Heist gaat aan de slag bij het Kazachse Qyzyl-Jar Petropavlovsk. Zijn tiende club in tien jaar tijd.
Re: De ex-spelers Topic
Vandaag in HNB pagina groot interview met Brian Van Den Bogaert door Dave wpeters
Re: De ex-spelers Topic
Topschutters in tweede nationale Antwerps/Limburgse reeks:
3de Jordy Marhei met 15 goals
4de Daimy Deflem met 14
3de Jordy Marhei met 15 goals
4de Daimy Deflem met 14
Re: De ex-spelers Topic
Vandaag pagina groot artikel in HNB over Bram Criel naar aanleiding van zijn afscheid aan zijn spelers carrière.
Hij speelde in alle reeksen van eerste klasse tot vierde provinciale.
Ook een terugblik op zijn periode bij KSK. Dat waren nogal eens tijden…
Hij speelde in alle reeksen van eerste klasse tot vierde provinciale.
Ook een terugblik op zijn periode bij KSK. Dat waren nogal eens tijden…
Re: De ex-spelers Topic
Van eerste klasse tot vierde provinciale, Bram Criel stopt na 20 jaar met voetballen: “We kregen zelfs een staande ovatie van de Antwerpfans”
Het zit erop voor Bram Criel (36). 20 jaar lang maakte hij furore in – letterlijk – alle reeksen van het Antwerps voetbal: van KV Mechelen in eerste klasse tot Peulis in vierde provinciale, langs Verbroedering Geel, Dessel Sport, City Pirates, Heist en RC Genk. Zijn laatste club, Wavria, verloor in de eindronde van Weelde afgelopen weekend en dat was meteen het laatste wapenfeit van Criel. Even tijd voor een gesprek over Bertrand Crasson, zomerstages met KSK Heist en een carrière in elke reeks van Antwerpen.
Als we hem enkele dagen na zijn laatste match horen, is Bram Criel nog altijd teleurgesteld. “Ik had gehoopt om te promoveren met Wavria. We hadden echt goei sjotters. Zo zonde dat we het nog weggaven in de 92ste minuut. Tijdens de verlengingen lagen er wel een paar jongens met krampen op de grond en penalty’s zijn altijd een loterij. Gelukkig legde ik de mijne nog binnen.”
Het is een cliché maar ik moet het altijd vragen. Waarom beslis je om te stoppen, Bram?
Bram Criel: “Binnen 2 weken word ik er 37. Na twintig jaar in een eerste ploeg te spelen, doet alles echt pijn. Toen ik bij Peulis in vierde provinciale speelde, dacht ik er ook aan om te stoppen. Bert (Verlinden, T1 van Wavria, red.) is een goede kameraad en overtuigde me om toch naar hen te komen om de jonge ploeg wat te begeleiden.”
20 jaar lang speelde je in een eerste ploeg, van eerste klasse tot vierde provinciale. Maar iedereen kent jou als de 16-jarige die KV moest depanneren in het seizoen van de redding en de vereffening. Wat weet jij zelf nog van dat seizoen?
“Ik besef nog altijd dat ik veel geluk had dat Zivica Kanacki zo veel vertrouwen in mij had en me meenam naar de eerste ploeg. Toen ik inviel, was ik de op drie na jongste speler ooit die in eerste klasse speelde. Nu is dat al lang iemand anders, maar ik kan mij de sfeer nog goed herinneren. Achter De Kazerne met 12.000 supporters, machtig. Al is het pas achteraf dat je pas snapt hoe cool dat wel niet was.”
“Ik zat toen nog op school en op een gegeven moment moest ik zelfs handtekeningen uitdelen aan mensen die ik nog nooit had gezien. Waanzin.“Tegen Anderlecht. Ik was echt heel goed in die match, ook al verloren we met 0-2. Ik mocht na acht minuten invallen omdat Steven De Pauw uitviel. Nu zou je het niet meer zeggen, maar op dat moment was ik een pijlsnelle aanvaller – en Bertrand Crasson was toen al wat trager. Heb ik die toch wel een paar keer door de benen gespeeld (lacht). En tijdens een hoekschop, moest ik Glen De Boeck dekken. Die was toen drie koppen groter en moest eens goed lachen dat er zo’n klein manneke op hem kwam verdedigen.”
Mechelen zakte naar derde klasse en jij trok naar Genk. Was het lastig om naar Limburg te verkassen?
“Ik wilde nog wel in eerste blijven en Genk kwam toen met het beste voorstel. Er kwamen toen verschillende ploegen langs want door dat jaar bij KV was ik plots bekend. Ik kon daar op gastgezin gaan, terwijl ik mijn school kon afmaken. Mijn moeder vond dat heel belangrijk.”
“Met Ronny Van Geneugden draaiden we toen een heel goed seizoen bij de beloften. En ik was toen zelfs een keer geselecteerd voor een match op Club Brugge. Maar tijdens de laatste training raak ik toch geblesseerd.”
“Daarna ben ik naar Heusden-Zolder getrokken, omdat ik per se wilden spelen in de eerste ploeg en Heusden was toen heel ambitieus: Davy Oyen, Désiré Mbonabucya, … Het liep daar even anders, en achteraf gezien was ik beter bij Genk gebleven. Want een jaar nadat ik vertrok, stroomden alle jongens van de belofteploeg door naar de eerste ploeg.”
Ook bij KSK Heist maakte je furore, de amateurclub uit de buurt die toen in tweede klasse uitkwam.
“Met Heist hebben we altijd wel speciale dingen gedaan. Ik weet dat we toen eens met 0-3 zijn gaan winnen op Beveren – en ik maakte er twee. Voor mij was dat wel speciaal, omdat ik het jaar voordien bij Beveren had getekend, en ze mij voor 50.000 euro wilden wegkopen bij Heist. Maar twee weken later, hadden ze nog altijd het geld niet gestort en had ik het gevoel dat ze mij gewoon aan het lijntje wilden houden. Toen heb ik het contract opgezegd – dat was misschien niet mooi van mij.”
“Maar verder over Heist: ik was toen op het toppunt van mijn kunnen, met een fantastische ploeg: Roel Grant, Bart Webers, Kurt Van Dooren, … En Cis Bosschaerts, hoe die ons kon motiveren. Tijdens een match op Boussu Dour pakte onze keeper Steven Olieslagers rood na tien minuten. Met de rust stond het 0-3 en de Cis zegt: ‘Mannen, spaar jullie al wat voor volgende week, maar weet dat er om de zeven jaar zich een mirakel voltrekt. Komen wij toch nog wel 3-3 gelijk zeker (lacht). En toen we op Antwerp wonnen met 0-3 kregen we een staande ovatie van 5.000 supporters.”
“Als we wonnen was het altijd feest in Heist. Dat begon in de kleedkamer en Roel Grant zette daarna schlagers op in de bus. Toen we op stage gingen aan de zee, heeft hij zelfs eens een bundeltje uitgedeeld zodat iedereen kon meezingen (lacht).”
Nu ben ik wel benieuwd. Hoe zag zo’n stage eruit met KSK Heist?
“Je kan dat met niks vergelijken eigenlijk. Toegegeven, de Cis voorzag altijd lange trainingen, maar daarna gingen we feesten. Bij Heist was er toen geen geld voor een groot hotel af te huren, dus zaten we in een soort herberg.”
“Op een gegeven moment gingen we naar een feestje op het strand. Iedereen legde bij in de pot en Roel ging bonnetjes halen voor 500 euro. Hadden ze ons toch wel vijf keer zoveel bonnetjes meegegeven. Laat ons zeggen dat we met meer geld terug vertrokken zijn (lacht).”
“Die stages, dat was vaak een feest. Maar ik denk dat we daardoor altijd zo goed konden presteren als ploeg tijdens het jaar.”
Volg je jouw ex-ploegen nog een beetje?
“Ik supporter niet per se voor mijn ex-ploegen, maar volg hen zeker nog. Bij Hallaar ken ik nog veel volk, Heist is aan een goed seizoen bezig en ik hoop dat RC Genk kampioen speelt.”
“Veel ga ik niet meer naar de KV, maar als ik er kom, zijn er heel af en toe gasten die mij nog herkennen. Da’s wel leuk, ja.”
En blijf je in het voetbal?
“Wel, voorlopig is er nog niks concreets. Ik zou binnenkort wel eens graag als T1 of T2 aan de slag gaan. Ik zou er niks mee inzitten om heel mijn leven in provinciale te blijven, maar dan moet de juiste kans zich wel voordoen.”
Bron: HNB
Het zit erop voor Bram Criel (36). 20 jaar lang maakte hij furore in – letterlijk – alle reeksen van het Antwerps voetbal: van KV Mechelen in eerste klasse tot Peulis in vierde provinciale, langs Verbroedering Geel, Dessel Sport, City Pirates, Heist en RC Genk. Zijn laatste club, Wavria, verloor in de eindronde van Weelde afgelopen weekend en dat was meteen het laatste wapenfeit van Criel. Even tijd voor een gesprek over Bertrand Crasson, zomerstages met KSK Heist en een carrière in elke reeks van Antwerpen.
Als we hem enkele dagen na zijn laatste match horen, is Bram Criel nog altijd teleurgesteld. “Ik had gehoopt om te promoveren met Wavria. We hadden echt goei sjotters. Zo zonde dat we het nog weggaven in de 92ste minuut. Tijdens de verlengingen lagen er wel een paar jongens met krampen op de grond en penalty’s zijn altijd een loterij. Gelukkig legde ik de mijne nog binnen.”
Het is een cliché maar ik moet het altijd vragen. Waarom beslis je om te stoppen, Bram?
Bram Criel: “Binnen 2 weken word ik er 37. Na twintig jaar in een eerste ploeg te spelen, doet alles echt pijn. Toen ik bij Peulis in vierde provinciale speelde, dacht ik er ook aan om te stoppen. Bert (Verlinden, T1 van Wavria, red.) is een goede kameraad en overtuigde me om toch naar hen te komen om de jonge ploeg wat te begeleiden.”
20 jaar lang speelde je in een eerste ploeg, van eerste klasse tot vierde provinciale. Maar iedereen kent jou als de 16-jarige die KV moest depanneren in het seizoen van de redding en de vereffening. Wat weet jij zelf nog van dat seizoen?
“Ik besef nog altijd dat ik veel geluk had dat Zivica Kanacki zo veel vertrouwen in mij had en me meenam naar de eerste ploeg. Toen ik inviel, was ik de op drie na jongste speler ooit die in eerste klasse speelde. Nu is dat al lang iemand anders, maar ik kan mij de sfeer nog goed herinneren. Achter De Kazerne met 12.000 supporters, machtig. Al is het pas achteraf dat je pas snapt hoe cool dat wel niet was.”
“Ik zat toen nog op school en op een gegeven moment moest ik zelfs handtekeningen uitdelen aan mensen die ik nog nooit had gezien. Waanzin.“Tegen Anderlecht. Ik was echt heel goed in die match, ook al verloren we met 0-2. Ik mocht na acht minuten invallen omdat Steven De Pauw uitviel. Nu zou je het niet meer zeggen, maar op dat moment was ik een pijlsnelle aanvaller – en Bertrand Crasson was toen al wat trager. Heb ik die toch wel een paar keer door de benen gespeeld (lacht). En tijdens een hoekschop, moest ik Glen De Boeck dekken. Die was toen drie koppen groter en moest eens goed lachen dat er zo’n klein manneke op hem kwam verdedigen.”
Mechelen zakte naar derde klasse en jij trok naar Genk. Was het lastig om naar Limburg te verkassen?
“Ik wilde nog wel in eerste blijven en Genk kwam toen met het beste voorstel. Er kwamen toen verschillende ploegen langs want door dat jaar bij KV was ik plots bekend. Ik kon daar op gastgezin gaan, terwijl ik mijn school kon afmaken. Mijn moeder vond dat heel belangrijk.”
“Met Ronny Van Geneugden draaiden we toen een heel goed seizoen bij de beloften. En ik was toen zelfs een keer geselecteerd voor een match op Club Brugge. Maar tijdens de laatste training raak ik toch geblesseerd.”
“Daarna ben ik naar Heusden-Zolder getrokken, omdat ik per se wilden spelen in de eerste ploeg en Heusden was toen heel ambitieus: Davy Oyen, Désiré Mbonabucya, … Het liep daar even anders, en achteraf gezien was ik beter bij Genk gebleven. Want een jaar nadat ik vertrok, stroomden alle jongens van de belofteploeg door naar de eerste ploeg.”
Ook bij KSK Heist maakte je furore, de amateurclub uit de buurt die toen in tweede klasse uitkwam.
“Met Heist hebben we altijd wel speciale dingen gedaan. Ik weet dat we toen eens met 0-3 zijn gaan winnen op Beveren – en ik maakte er twee. Voor mij was dat wel speciaal, omdat ik het jaar voordien bij Beveren had getekend, en ze mij voor 50.000 euro wilden wegkopen bij Heist. Maar twee weken later, hadden ze nog altijd het geld niet gestort en had ik het gevoel dat ze mij gewoon aan het lijntje wilden houden. Toen heb ik het contract opgezegd – dat was misschien niet mooi van mij.”
“Maar verder over Heist: ik was toen op het toppunt van mijn kunnen, met een fantastische ploeg: Roel Grant, Bart Webers, Kurt Van Dooren, … En Cis Bosschaerts, hoe die ons kon motiveren. Tijdens een match op Boussu Dour pakte onze keeper Steven Olieslagers rood na tien minuten. Met de rust stond het 0-3 en de Cis zegt: ‘Mannen, spaar jullie al wat voor volgende week, maar weet dat er om de zeven jaar zich een mirakel voltrekt. Komen wij toch nog wel 3-3 gelijk zeker (lacht). En toen we op Antwerp wonnen met 0-3 kregen we een staande ovatie van 5.000 supporters.”
“Als we wonnen was het altijd feest in Heist. Dat begon in de kleedkamer en Roel Grant zette daarna schlagers op in de bus. Toen we op stage gingen aan de zee, heeft hij zelfs eens een bundeltje uitgedeeld zodat iedereen kon meezingen (lacht).”
Nu ben ik wel benieuwd. Hoe zag zo’n stage eruit met KSK Heist?
“Je kan dat met niks vergelijken eigenlijk. Toegegeven, de Cis voorzag altijd lange trainingen, maar daarna gingen we feesten. Bij Heist was er toen geen geld voor een groot hotel af te huren, dus zaten we in een soort herberg.”
“Op een gegeven moment gingen we naar een feestje op het strand. Iedereen legde bij in de pot en Roel ging bonnetjes halen voor 500 euro. Hadden ze ons toch wel vijf keer zoveel bonnetjes meegegeven. Laat ons zeggen dat we met meer geld terug vertrokken zijn (lacht).”
“Die stages, dat was vaak een feest. Maar ik denk dat we daardoor altijd zo goed konden presteren als ploeg tijdens het jaar.”
Volg je jouw ex-ploegen nog een beetje?
“Ik supporter niet per se voor mijn ex-ploegen, maar volg hen zeker nog. Bij Hallaar ken ik nog veel volk, Heist is aan een goed seizoen bezig en ik hoop dat RC Genk kampioen speelt.”
“Veel ga ik niet meer naar de KV, maar als ik er kom, zijn er heel af en toe gasten die mij nog herkennen. Da’s wel leuk, ja.”
En blijf je in het voetbal?
“Wel, voorlopig is er nog niks concreets. Ik zou binnenkort wel eens graag als T1 of T2 aan de slag gaan. Ik zou er niks mee inzitten om heel mijn leven in provinciale te blijven, maar dan moet de juiste kans zich wel voordoen.”
Bron: HNB