Bron: GVA
---------------------------
JEROEN VANDERPUTTE DOET HET NIET SLECHT ALS GELEGENHEIDSSTOPPER
‘Ik heb nog progressiemarge’
Roel Grant zat tegen Dessel verrassend op de invallersbank. Jeroen Vanderputte nam in het hart van de verdediging de plaats in van Heistse aanvoerder. Hij deed dat voortreffelijk. En het kan nog beter. ‘Ik heb nog progressiemarge’, zegt Jeroen.
Velen fronsten de wenkbrauwen bij de aankondiging van het elftal dat moest opdraven in het degradatieduel tegen Dessel. Dat Yannick Rymenants moest plaats ruimen voor Nkuman Michel als bijkomende spits wekte nauwelijks verwondering, maar dat Roel Grant startte als bankzitter, terwijl Jeroen Vanderputte zijn positie innam, was minder evident.
‘Roel is al een tijdje licht geblesseerd in de lies. Hij voelt zich maar voor negentig procent fit. Als clubman bij uitstek vindt hij het daarom beter dat hij vandaag niet speelt’, lichtte trainer Cis Bosschaerts zaterdagavond nog voor de wedstrijd zijn keuze voor Jeroen Vanderputte toe.
Jeroen zelf wist al van donderdagavond dat hij zou starten. Vanderputte, die dit seizoen zijn basisstek wegens toegenomen concurrentie op het Heistse middenveld kwijtspeelde, zette in een voor hem ongewone rol een bevredigende prestatie neer. Vraag is of hij een nieuwe bestemming in de ploeg heeft gevonden.
‘Daar heb ik zelf geen vat op’, repliceert hij.
‘Het is de trainer die dat beslist. Ik heb alleszins getracht om deze voor mij ongewone taak naar behoren uit te voeren. Ik denk dat ik daarin geslaagd ben. Al heb ik zeker nog progressiemarge als ik aan deze positie meer kan wennen.’
Jeroen was even tevreden met het resultaat.
‘Voorafgaandelijk aan deze wedstrijd was er wel vertrouwen. De al gespeelde matchen in beschouwing genomen, verdienden we meer punten. Dessel moesten we niet hoger inschatten dan onszelf. Maar toch is dat allemaal geen garantie op succes. Er was toch ook de druk waar we mee moesten omgaan. Verliezen we deze match, dan hadden we echt een probleem gehad. Maar we gingen daar goed mee om.’
Op euforie werd de overwinning anders niet onthaald. ‘Het deed deugd om nog eens te kunnen vieren met de supporters na het eindsignaal, maar nadien hielden we het toch maar bescheiden. We waren vooral opgelucht.’
Met het drieluik dat Heist de komende weken wacht, was het maar best dat een beetje reserve werd opgebouwd. ‘We moeten nog niet teveel denken aan de wedstrijden tegen Eupen en Sint-Truiden. Laten we ons maar in de eerste plaats concentreren op de verplaatsing van zaterdag naar Antwerp’, vindt Jeroen. ‘Al moeten we daarin ook weer niet overdrijven. We moeten daar niet langer van achterover vallen en er naartoe trekken met het gevoel fijn dat we hier mogen voetballen. Gelet op de rangschikking zijn ze niet beter dan wij.’
-----------------------------------
Roel Grant: ‘Opzij geschoven? Zo ver zijn we nog niet’
Roel Grant mag dan nog een clubspeler in hart en nieren zijn, zijn verwijdering uit de ploeg kwam bij de Heistse aanvoerder toch bijzonder hard aan. ‘Ik ondervind al enkele weken wat last aan de adductoren’, geeft hij zijn visie op zijn verrassend statuut van invaller. ‘Maar in het verleden speelde ik ook wel eens met een kleinere blessure. Om dan steeds het beste van mezelf te geven. Nu oordeelde de trainer omwille van het feit dat ik toch niet honderd procent fit ben dat Jeroen Vanderputte, die goed bezig was, mijn plaats zou innemen.’
‘Uiteraard was ik enorm ontgoocheld’, is Roel die beslissing twee dagen later nog altijd niet te boven. ‘Ik doe er alles voor. Met wat ik in huis heb, tracht ik er steeds het maximum uit te halen. Dan komt het hard aan als je op deze wijze aan de kant wordt geschoven.’
Maar anderzijds is de Heiste kapitein er de man niet naar om zich bij deze gang van zaken neer te leggen. ‘Ik ga er nu alles aan doen om in de eerste plaats opnieuw fit te raken en dan zien of ik de vorm terug te pakken krijg. Want hoe je het draait of keert, het ene heeft wel met het andere te maken.’
Opzij geschoven, zo voelt hij het nog niet aan. ‘Zo ver zijn we nog niet’, klinkt het strijdvaardig. ‘Het seizoen is nog lang. Onze kern is niet groot en werd al zwaar aangetast. Ik geef het dus zeker niet op. Hoe hard het op dit moment ook om dragen is.’
Bron: http://www.sportwereld.be