Voor de jongere supporters toch meegeven dat Union een legendarische club is met het stamnummer 10.
Het won 11 landstitels en 2 maal de BvB.
Ik citeer hier onze vriend Marcel Dingemans van Koksyde.
'ROYALE UNION SAINT-GILLOISE
Union SGStamboeknummer: 10
Voorzitter: Jurgen BAATZSCH
General Manager: Guy Brison
Trainer: Marc Grosjean
Kleuren: geel - blauw
Stadion: Joseph Mariën stadion
Adres: chaussée de Bruxelles, 223 – Bruxelles 1190
telefoon: 02 / 544.03.16
website:
http://www.rusg.be
e-mail:
rusg@rusg.be
C'est l'Union qui sourit
Het is de titel van het legendarische clublied van Royal Union Saint-Gilloise. We konden niet achterhalen van wanneer het dateert ... maar het is zéker al méér dan 60 jaar oud, want we herinneren het ons nog uit onze jeugdjaren ... toen we met “Beerschot” naar het Dudenpark togen. Legendarisch clublied van een even legendarische club die ook kan gekoppeld worden aan het getal “60”, want wie heeft er nog nooit gehoord van “Union '60” ? U heel de geschiedenis van “Union” hier aanhalen is onbegonnen werk, we houden het dus bij enkele momenten. Toch meegeven dat de “ster” van R. Union Saint-Gilloise in het midden van de jaren '30 begon te tanen, op een ogenblik dat de intussen verdwenen aartsrivaal R. Daring Club Brussel nog twee titels in de wacht sleepte (1936 en 1937) en de concurrent uit Antwerpen, R. Beerschot A.C., dat eveneens deed (1938 en 1939). Toen verscheen R.S.C. Anderlechtois voor het eerst aan het firmament ... want eerst definitief tot de hoogste nationale afdeling doorgedrongen in het jaar 1935, merkwaardig genoeg heeft de “recordmeister” hetzelfde stamboeknummer “35” !
Union Saint-Gilloise werd opgericht op 1 november 1897, op een ogenblik dat in het land de klokken luidden voor de kerkelijke feestdag “Allerheiligen”. In de buurt van het gemeentehuis stichtten een tiental jonge kerels -leerlingen van het college Saint-Michel- een nieuwe club, die aanvankelijk in zwart-witte uitrusting acteerde. Dat veranderde een jaar later in geel-blauw als de jonge vereniging bij de “Bond” aansloot, aansluiting die op 29 september 1898 werd bekrachtigd, waardoor de club van start kon gaan in “afdeling II” (provincie Brabant). Die reeks was samengesteld uit voetbal-verenigingen uit het Brusselse, waarin ook drie “2de elftallen” van enkele eersteklassers. Op het einde van het seizoen 1900-1901 drong “Union Saint-Gilloise” door tot de eerste afdeling, na een provinciale en een nationale eindronde. In een “all Brussels final” versloeg Union St.Gilles rivaal Daring Club Brussels met 12 - 0 ! Het begin van een schitterend avontuur in de hoogste afdeling van ons vaderlands voetbal, dat ongeveer een halve eeuw zou aanslepen !
De geel-blauwen voetbalden een indrukwekkend palmares bij elkaar. Ze veroverden elf (11) nationale titels : 1904, 1905, 1906, 1907, 1909, 1910, 1913, 1923, 1933, 1934 en 1935. Union werd ook 8x vice-kampioen -de laatste maal in het seizoen 1924-25- en won ook 2x de Beker van België : 1913 (3-2 Cercle Brugge), en dus de “dubbel”, en 1914 (4-1 Club Brugge). Ook op Europees niveau lieten ze zich gelden, want ze haalden de 1/2 finale van de Beker der Jaarbeurssteden (editie 1958-1960) -de voorloper van de latere Uefabeker-. We mogen daar ook de twee titels in de tweede nationale afdeling aan toevoegen, de drie titels in derde nationale afdeling en die ene in de nationale bevordering. Verder waren er ook nog promoties via tweede plaatsen, play-off of ... via het bekomen van de vereiste licentie !
Op 26 december 1926 kreeg Royale Union St. Gilloise het stamboeknummer 10 toegewezen. Daarvoor, in november 1922, kreeg de club naar aanleiding van het 25-jarig bestaan de “Koninklijke” titel toegewezen -tegenwoordig gebeurt dat eerst nà 50 jaar-. “Union” speelde in haar (bijna) 120-jarig bestaan 58 seizoenen in de hoogste afdeling. Het zakte er op het einde van het seizoen 1948-49 voor de eerste maal uit, toen nog de “Ere-afdeling” genoemd. “Union” speelde in totaal 58 seizoenen in de hoogste nationale afdeling en staat daarmee nog altijd op een elfde plaats. Speelde daarin daarin 1522 wedstrijden : 729x winst, 488x verlies en 305x gelijk. Er werden 3320 goals gemaakt, 2369 geïncasseerd en 1763 punten verzameld.
“ Union 60 ” is het meest tot de verbeelding sprekende elftal uit het Belgische voetbal, in het algemeen, en de clubgeschiedenis, in het bijzonder. Het was de ploeg van de “titel-triple” 1932 - 33 - 34 - 35 .... Nochtans geen “superelftal”, maar wel moreel zeer sterk en het kon in de slotminuten een ongunstige situatie in een minimum van tijd rechtzetten … “in het laatste kwartier”, waarbij de “bal” toch ook wel regelmatig rolde …. Tussen 25/12/1932 -4 - 1 verlies op Beerschot- en 10/02/1935 -2 - 0 verlies bij aartsrivaal Daring- haspelde “Union” 60 wedstrijden zonder nederlaag af ... een unicum ! In 78 competitiewedstrijden -slechts 14 clubs in de eerste afdeling !-, en drie seizoenen, verloor Union trouwens slechts vier (uit)wedstrijden. De eerder geciteerde twee en eentje op K. Lierse S.K. (1 - 0) -dus voor Kerstdag 1932- en een andere nog op 10/03/1935 … op het Kiel tegen Beerschot 1 - 0. Toch ook nog vermelden dat in die drie “titeljaren” Union St. Gilles geen enkele competitiewedstrijd in het Dudenpark verloor, meer nog van 1932 t/m 1936 -dus in vier seizoenen en 52 thuiswedstrijden- won Union daarvan 43 (!), speelde 8x gelijk -5x in 1933-34- en verloor er dan ééntje (1935-1936) … 1 - 2 tegen rivaal Daring Club Brussel, dat ook kampioen werd !
Eerder … ook vermeldenswaardig … van 09/02/1908 -0 - 7 winst op Beerschot- tot en met 07/11/1909 -0 - 8 winst op Antwerp- speelde Union al eens 33 opeenvolgende partijen zonder verlies. Op 14/11/1909 maakte Standard C.L. (2 - 0) een einde aan die mooie reeks, waarin Union 30x won -20x opeenvolgend- en 3x drawde, dit met een goal-average van 151-19. In 10 opeenvolgende matchen incasseerde hun doelman zelfs geen goal ! Het seizoen 1908-09 was trouwens het meest indrukwekkende dat Union St. Gilles ooit neerzette. Het won AL haar thuiswedstrijden ! In 1912-13 deden ze dat nog eens over en … tot op heden … deed alleen R. Beerschot A.C., 1927-28, hen dat nog na ! Union won 19 van de 22 wedstrijden (3x gelijk) met een goal-average van 101 - 13 !
Het was natuurlijk allemaal geen rozengeur en maneschijn. R. Union Saint-Gilloise1981 degradeerde op het einde van het seizoen 1948-49 voor de eerste maal van de eerste naar de tweede afdeling. Na twee seizoenen promoveerde het terug naar eerste, om er in de jaren vijftig een te duchten ploeg te zijn. Er volgde nog een over-en-weertje in het midden der jaren zestig, maar op het einde van het seizoen 1972-73 degradeerde Union opnieuw, om niet meer terug te keren op het hoogste niveau. Merkwaardig dat de laatste wedstrijd die R. Union Saint-Gilloise in de “eerste nationale afdeling” speelde ... plaats had in het Stedelijk Olympisch stadion van Antwerpen tegen K. Beerschot V.A.V. (1 - 1). In het begin der jaren tachtig zakte “Union” zelfs af tot in bevordering (1981). Het verbleef er twee seizoenen en met twee opeenvolgende titels (1982-1983) en 1983-1984) zat men zowaa terug in de tweede nationale afdeling ! In 1986 degradeerde het stamboeknummer 10 terug naar de derde nationale afdeling. Sindsdien, in 29 seizoenen was Union 24 seizoenen actief in de derde nationale afdeling en 5 in de tweede nationale afdeling.
Marcel Dingemans'