K.SK HEIST SUPPORTERS FORUM

DAVILA schreef: 21 nov 2024, 10:11 Nu we laatste staan hebben de media ons opnieuw ontdekt…
Vandaag weer een artikel in HNB waarin oa Keleman en Webers terugkijken op een gelijkaardig seizoen in het verleden.

Dat tikkeltje vertrouwen en een beetje geluk: hoe rode lantaarn Heist 7 seizoenen geleden al eens terugkwam uit een onmogelijke positie

Heist zit diep in de miserie, schreef deze krant na de verloren kelderkraker tegen Merelbeke afgelopen weekend. Met 5 op 36 en een kloofje van vier punten op de voorlaatste ziet het er inderdaad niet rooskleurig uit. Maar Heist heeft al in nauwere schoentjes gezeten. In het seizoen 2018-2019 had de ploeg na de heenronde 10 op 45 en wist ze zich toch nog te redden. Reconstructie van een bewogen seizoen.

Terug naar het seizoen 2018-2019. De jaren ervoor had KSK Heist best een mooi parcours afgelegd, met een zesde stek het seizoen ervoor en een eindronde nog een jaartje eerder. Mathieu Troonbeeckx: “Ik heb toen nog redelijk wat matchen in die eindronde gespeeld. Heist ging toch niet promoveren, ik was ocharme 19 en dat was het ideale moment om wat minuten bij elkaar te spelen.”

Maar in 2018-2019 raakte de trein maar niet op de sporen. Pas in de vierde match van het seizoen won Heist, van Eendracht Aalst. Spoiler: de Ajuinen gaan nog terugkeren in dit verhaal. Waarom het maar niet wilde lukken, vragen we aan Karel Keleman. Die is momenteel coach bij (Ga Vooruit) KVK Tienen, maar was in dat bewuste seizoen aan zijn laatste jaar bezig bij Heist. “Ik denk dat niemand daar een gepast antwoord op kan geven. We hadden een sterke groep en de sfeer zat goed, zoals altijd bij Heist, maar we misten dat tikkeltje geluk.”

Motivatie op post-its

Heist reeg de verliezen aan elkaar in oktober en november: 5-0 tegen ASV Geel, 1-2 tegen Dender, 0-3 tegen Knokke. Stilaan gleed de ploeg naar de onderste regionen van het klassement. Keleman: “Of we iets speciaals deden? We hebben de spelers weleens de kleedkamer vol met post-its laten hangen, over wat er beter kon en moest. En achteraf hebben we dat besproken. Ik had toen het geluk dat een paar ervaren jongens, zoals Bart Webers, David Wijns, Dries Ventôse, Philippe Janssens en Thomas Regnier, de sfeer er bleven in houden.”

“Tja, niet dat wij graag verloren”, klinkt het bij Bart Webers. “Het was ons doel om zo snel mogelijk die eerste overwinning te halen. Dan kon je de rest beginnen opjagen, zagen de andere ploegen je niet langer als de prooi.”

Een treffer van Troonbeeckx

Uiteindelijk kwam die eerste overwinning er net voor de winterstop, tegen – hier zijn ze terug – Eendracht Aalst. Met nog tien minuten op de klok stond het 1-1, maar Troonbeeckx besliste er anders over. “Ik kan mij die goal nog makkelijk voor de geest halen. Achteraf klonk het dat die er kwam door ‘een foutje van de keeper’. Maar eigenlijk is dat niet waar. Ik kwam vanop links, schoot de bal in de kortste hoek, maar de doelman tikte ‘m nog aan met zijn voet, waardoor hij uiteindelijk in de verste hoek belandde.” 1-2, in de laatste match voor de winterstop.

Na de winterstop raasde Heist door het klassement. Ploegen die voor de winter met veel doelpunten verschil konden winnen, werden nu stuk voor stuk opzijgezet. Oudenaarde, Geel, RWDM, allemaal beten ze in het stof. Keleman: “En er was eigenlijk niet zoveel veranderd. De groep was hetzelfde, maar nu was er dat tikkeltje vertrouwen. En zeker dat gelukje dat mee in ons voordeel speelde.”

“Speelden we het mooiste voetbal? Misschien niet altijd. We hebben heel wat matchen met één doelpunt verschil gewonnen. Het was gewoon belangrijk om die punten bij te houden.”

Mount Everest

Al had Keleman ook zijn eigen trucjes om zijn troepen te motiveren. “Voor elke presentatie op training had ik een slide met een foto van de Mount Everest en het logo van Heist. Als we wonnen, gingen we een stapje dichter naar de top, dat was het behoud. Als we verloren, dan zakten we wat terug. En dat werkte (lacht).”

Met nog één match te gaan, wist Heist toen het behoud te realiseren: 1-0 tegen FC Luik. Webers: “De laatste match was echt een galamatch, op Lierse. Ik scoorde al heel vroeg met de kop, en we speelden toen echt een topwedstrijd.” Uiteindelijk werd het 1-1. “En ja, dat hebben we toen echt goed gevierd. We zijn met z’n allen nog naar boven gegaan in het stadion. Ik kende heel wat volk dat ging eten bij Lierse. Ze hebben ons echt moeten zoeken om ons opnieuw op de bus te krijgen (lacht).”

April is nog ver

“Heel eerlijk? We zijn nog maar november, dus ze moeten bij Heist nog niet beginnen panikeren. Tienen staat op kop, Heist staat laatst, maar ik heb het omgekeerde de voorbije jaren ook gezien. Er kan nog heel veel gebeuren. De jongens mogen alleen de hoop niet verliezen. En ik ken nog een paar spelers daar, zoals Fré Van Aerschot, Kobe Vande Cauter en Mathieu Troonbeeckx. Dat komt daar allemaal nog wel goed”, besluit Webers.

Bron: HNB