Bron: GVA
---------------------------------
Dubbele open beenbreuk, negen operaties en huidtransplantatie kregen Simon Vermeiren niet klein
Als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Dat gold zondag voor Heist op het veld van Wezet. Het team van Cis Bosschaerts zette er met een eerste thuiszege de wederopstanding verder in. De opgeviste Simon Vermeiren droeg zijn steentje bij.
KSK Heist deed tegen Wezet wat het moest doen: winnen. Blauw-wit-groen speelde dat klaar op een manier die het beste laat verhopen. ‘We leverde een top 10 prestatie', stelde Simon Vermeiren, die voor het eerst sinds lang opnieuw in de basis startte. De Leuvenaar bedankte voor het vertrouwen met een sterke prestatie en lag aan de basis van het derde en geruststellende doelpunt. ‘Een door Bart Webers keurig omgezette strafschop na een op mij begane overtreding', vertelt Simon. ‘Een vrij lichte fout. Of die een penalty wettigde of niet, dat laat ik in het midden. De scheidsrechter floot. Zo hadden we toch ook eens het geluk aan onze zijde. Dat mocht wel.'
Simon speelde naast Thomas Stevens in de spits, terwijl Bram Criel een rij naar achter werd geschoven. Een concept dat resultaat kende en voor herhaling vatbaar is. ‘Ik kwam in het begin van het seizoen ook al vier keren aan de aftrap, maar kon me toen niet doorzetten', vertelt de van Wijgmaal overgekomen aanvaller. ‘Ik kende voor ik bij Heist toekwam twee jaar blessureleed en moest een grote achterstand ophalen. Bij Heist waren ze er ook van op de hoogte. Er werd veel geduld met mij aan de dag gelegd. Zelf ben ik al die tijd keihard blijven werken. Met als resultaat dat ik er nu opnieuw voor honderd procent sta. Daarom ook dat ik een nieuwe kans kreeg. Waarvoor ik de trainer alleen maar dankbaar kan zijn.'
Simon komt inderdaad van ver terug. Na een omzwerving langs jeugd en beloften van Sint-Truiden, Westerlo en KV Mechelen stond hij in september 2010 bij OH Leuven op de drempel van een profcarrière. Het noodlot besliste er anders over. ‘Ik liep in een oefenduel tegen mijn ex-club STVV een open, dubbele beenbreuk op', gruwelt Simon nog bij de herinnering aan dat voorval en de gevolgen ervan. ‘Ik belandde voor dertig dagen in het ziekenhuis. Ik onderging acht operaties en een huidtransplantatie. De vrees werd geuit dat ik verloren was voor het voetbal.'
Zelf wilde de laatstejaarsstudent LO uit Leuven daar niet aan denken. ‘Ik ben altijd in mijn terugkeer blijven geloven en heb daar ook steeds hard naartoe gewerkt. Mijn prestatie tegen Wezet zag ik als een beloning voor al die inspanningen. Ik hoop die lijn nu te kunnen doortrekken en Heist nog vele diensten te kunnen bewijzen. We zijn nog lang niet uitgeteld.'
Bron: http://www.sportwereld.be